هسته مجموعه‌ای از ذرات باردار با بار مثبت می‌باشد که در یک حجم فوق‌العاده کوچک تمرکز یافته‌اند و با نیروی بسیار قوی و برد کوتاه (نیروی برهمکنش قوی هسته‌ای) به‌هم مقید شده‌اند که این مجموعه متراکم ، کل جرم اتم را در خود دارد و الکترونها درمدار‌‌هایی ، حول این نقطه چگال مرکزی در حال دوران هستند.خواص اساسی هسته بر دونوع است که عبارتند از :· خواص مستقل از زمان : خواصی هستند که وابسته به زمان نیستند. مانند جرم ، اندازه ، بار. · خواص وابسته به زمان : خواصی هستند که وابستگی به زمان دارند. مانند واپاشی پرتوزا و واکنشهای هسته‌ای.هسته هر اتمی از پروتونها و نوترونها)یا نوکلئونها) تشکیل میشود. و این نوکلئونها از طریق برهمکنش قوی با یکدیگر پیوند دارند. ترکیب پروتونها و نوترونها در هر هسته معین بصورت A Z نشان داده می شود که در آن ، A = Z+N است ، N و Z به ترتیب تعداد نوترونها و تعداد پروتونها است. تعداد پروتونها در هسته ، تعیین کننده تعداد الکترونهای اتم و در نتیجه تعیین کننده ویژگیهای اتمی یا شیمیایی است. در نمایش A Z ، علامت Z را اغلب با نماد شیمیایی اتم جایگزین می‌کنند. پروتون ذره‌ای با بار الکتریکی مثبت است. این بار در مقایسه با بار الکترون مقداری مساوی و علامتی مخالف دارد. qp = -qe = -e جرم پروتون 1836 برابر جرم الکترون است.تعداد پروتونها تعیین‌کننده‌ی هویت شیمیایی اتم است. اهمیت این خاصیت به اندازه‌ای است که نام خاص عدد اتمی را برای آن در نظر گرفته‌اند.پروتون پاد ذره‌ای به نام پاد پروتون دارد. پاد پروتون را اوئن چمبرلین ، امیلیو سگره ، کلاید ویگاند و توماس یسپسیلانتیس در سال 1955 میلادی ، با استفاده از بواترون در آزمایشگاه تابش برکلی ، کشف کردند. پس از مدت زمان کوتاهی ، پاد نوترون نیز با استفاده از همین بواترون کشف شد.نوترون ذره‌ای است که ساختارش شباهتهای فراوانی به ساختار پروتون دارد و همچنین به لحاظ جرمی مشابه پروتون است. اما به لحاظ بار الکتریکی خنثی است. در واقع کشف نوترونها به این صورت بوده که چون اتمها از نظر الکتریکی خنثی هستند، تعداد الکترونها و پروتونها در هر اتم بایستی برابر باشند ولی برای توجیه جرم کل اتمها ، ارنست رادرفورد در 1920 وجود ذراتی بدون بار را در هسته اتم مسلم دانست. چون این ذرات بدون بارند، تشخیص و تعیین خواص آنها مشکل است.نوترون را از این نظر که درون هسته تا زمان نا‌محدودی بدون تغییر باقی می‌ماند، معمولاً پایدار می‌دانند. اما نوترون در شرایط خاصی می‌تواند به خود وا‌پاشیده شود و به یک پروتون و یک الکترون تجزیه شود.نوترونها را در هسته همه اتمها، به استثنای ایزوتوپ هیدروژن ـ ۱ ، می‌توان یافت. ایزوتوپها هسته‌هایی هستند که تعداد پروتونهای آنها باهم برابر ، ولی تعداد نوترونهایشان باهم متفاوت
وبلاگ کوچک منظورت بود دیگه